کامپاند ها و فرمولاسیون های پی وی سی و پلاستی سایزر

پیشنیاز

کامپاندها و فرمولاسیونهای پی وی سی همراه با پلاستی سایزر انواع گوناگونی دارد. اگر در رابطه با پی وی سی اطلاعات کمی دارید ابتدا مقاله انواع پی وی سی و کاربرد آن را مطالعه بفرمایید.

بعد از نوع پی وی سی ( نوع E یا S) مهمترین پارامتر در تهیه یک فرمولاسیون مناسب برای کامپاند پی وی سی تعیین میزان و انتخاب نوع پلاستی سایزر برای آن مصرف خاص می باشد.

انتخاب پلاستی سایزر

زمانی که از پلاستی سایزر در فرمولاسیونهای پی وی سی استفاده میشود، انتظار میرود که این افزودنی باعث نرمی و رابری شدن محصول نهایی شود. نرمی قطعه پی وی سی را با مشخصه ای به نام Shore A تعیین میکنند. Shore A عددی بین ۰ تا ۱۰۰ می باشد. هرچه Shore A کمتر باشد کامپاند پی وی سی تهیه شده نرمتر می باشد.

و برای مقایسه میزان قدرت نرم کنندگی هر پلاستی سایزر نسبت به روغن DOP به عنوان یک مرجع، از پارامتری به نام نسبت جایگزینی یا substitute factor (SF) استفاده میشود. هر چه این میزان بیشتر از یک باشد یعنی برای رسیدن به Shore A یک سان با DOP میزان بیشتری از این پلاستی سایزر لازم است. برای مثلا SF روغن سویای اپوکسی ۱٫۱ می باشد که به این معنی است که برای جایگزینی آن با DOP (دی اکتیل فتالات) لازم است است که ۱۰ درصد بیشتر از این نوع روغن استفاده شود.

پلاستی سایزر ها علاوه بر خواص نرمکنندگی میتوانند خواص ویژه دیگری نیز به محصول نهایی بدهند. بعصی پلاستی سایزر ها برای محیط هایی که دمای پایینی دارند مناسب هستند. مثلا، DOA (دی اکتیل آدیپات) برای زیر ۱۰ درجه سانتی گراد مناسب میباشد یا برای داشتن خواص ضد آتش در کابل های خاص بهتر است از TOTM (تری اکتیل تری میلیتیت) استفاده شود. بنابراین در هنگام انتخاب و میزان یک پلاستی سایزر باید به مقدار، فاکتور جایگزینی و خواص مورد نیاز محصول نهایی توجه ویژه ای داشت.